Brazilië - Italië WK-finale 1994

De weg naar de finale

Verschillende teams werden gezien als favoriet om de titel te winnen, maar twee waren de duidelijke koplopers. Er werd verwacht dat Brazilië het voor de vijfde keer in hun geschiedenis zou winnen, nadat het in het verleden vier keer had gewonnen. Italië was titelverdediger en had een selectie met enkele van de beste spelers aller tijden. Ze waren favoriet om de titel te behouden die ze vier jaar geleden hadden gewonnen. De teams hadden contrasterende stijlen, maar beide waren enorm succesvol geweest, en de meeste experts waren van mening dat het te dichtbij was om te bepalen wie er zou winnen. Brazilië ging het toernooi in na een lange periode van teleurstelling voor de Selecao. Ze waren op de voorgaande twee WK's op de tweede plaats geëindigd en verloren de Copa America in 1991 en de editie van 1987. Het team kreeg zware kritiek en het motto 'Joga Bola' (Play Ball) herinnerde aan het mooie en creatieve Braziliaanse voetbal. Sommigen bekritiseerden Brazilië omdat het een te aanvallend spel speelde en de wedstrijden niet won met sterk verdedigend spel.

Brazilië – De favorieten om het WK te winnen

Brazilië had in 1994 een sterk team met spelers als Romario, Bebeto en Careca, die allemaal bewezen doelpuntenmakers waren. Ze hadden ook een geweldige tactische coach Carlos Alberto Parreira. Carlos Alberto was een zeer ervaren coach en had Brazilië tijdens het vorige WK naar de titel geloodst. Hij had ook ervaring in het andere grote toernooi, nadat hij in 1984 de UEFA Europese kampioenschappen had gewonnen. Parreira geloofde sterk in de 4-4-2-formatie en had deze met succes geïmplementeerd tijdens de voorgaande Wereldbekers. Met dezelfde formatie had hij er vertrouwen in dat zijn team voor de vijfde keer de titel zou winnen. De aanval van Brazilië was ongetwijfeld een kracht waarmee rekening moest worden gehouden. Het team beschikte over verschillende aanvallende sterren, waaronder Bebeto, Romario, Careca en Muller. Al deze spelers waren bewezen doelpuntenmakers en hadden doelpunten gescoord in hun nationale competities. Na de teleurstelling van de voorgaande WK's beschikte Brazilië over een sterke selectie met een mix van jeugd en ervaring.

Italië – Titelverdediger

Zoals hierboven vermeld, was Italië de titelverdediger. Ze hadden de wereld verrast door de titel in Spanje te winnen in een toernooi waar van hen werd verwacht dat ze als derde of vierde zouden eindigen. De Italianen hadden in de halve finale de favoriet Brazilië verslagen en hoewel ze werden geprezen om hun aanvallende voetbal, kreeg de ploeg kritiek vanwege hun gebrek aan creativiteit. De toenmalige Italiaanse manager, Azeglio Vicini, kreeg kritiek vanwege zijn verdedigende speelstijl. Het Italiaanse team had een mix van jeugd en ervaring, met onder meer Roberto Baggio en Franco Baresi. Italië had een sterke verdediging en een middenveld dat wedstrijden kon winnen. Het team had ook een geweldige spits in Salvatore Schillaci die 5 doelpunten had gescoord in het toernooi. Ondanks hun succes in het vorige toernooi besloot Vicini echter de tactiek te veranderen en een verdedigend spel te spelen. De 4-4-1-1-formatie werd gebruikt om de nul te houden en op de counter te scoren.

Een tactisch scherpzinnige wedstrijd

De finale was een tactisch slimme wedstrijd, gespeeld door twee teams die de wedstrijd wilden winnen maar ook niet wilden verliezen. De Italianen speelden een verdedigend spel met een 4-4-1-1-formatie om de nul te houden. De vleugelverdedigers waren iets aanvallender, maar de centrale middenvelders en de enige spits werden gevraagd achterover te leunen en te verdedigen. Het Braziliaanse team speelde een 4-4-2-formatie met 2 vooraan met de bedoeling doelpunten te maken. Van de middenvelders werd verwacht dat ze zowel verdedigend als aanvallend hun rol speelden. De twee ploegen speelden in hun groepswedstrijd doelpuntloos gelijk, maar de finales zijn anders. Van de Italianen werd verwacht dat ze de wedstrijd vooral zouden winnen omdat ze thuis speelden. Van de Italianen werd verwacht dat ze een wedstrijd op het grondgebied van de tegenstander zouden winnen en voor de vierde keer de beker zouden winnen. De wedstrijd werd gespeeld in het Giants Stadium in New Jersey, waar de Italianen zich op hun gemak voelden. De wedstrijd eindigde toen Brazilië na strafschoppen won met 3-2.