Brazilië - Zweden WK-finale 1958

Achtergrond

Het WK van 1958 was de tweede editie van deze competitie. Het toernooi werd georganiseerd door Zweden, waar de finale werd gespeeld in het Råsunda Stadion in de Zweedse hoofdstad Stockholm. Dit was het eerste WK waaraan 16 teams deelnamen. 16 teams waren verdeeld in vier poules van vier. De twee beste teams van elke groep zouden doorgaan naar de kwartfinales. Brazilië en Zweden stonden tegenover elkaar tijdens de WK-finale van 1958. Het was de derde keer dat deze twee teams elkaar ontmoetten in de competitie, nadat ze elkaar tijdens de allereerste editie van dit toernooi in de finale hadden ontmoet. De voorgaande keren dat ze tegen elkaar speelden waren beide in Brazilië (1938 en 1950). Dit keer zou Brazilië dat niet nog een keer laten gebeuren. Na een doelpuntloze eerste helft scoorden de Brazilianen drie doelpunten in twaalf minuten, versloegen Zweden met 5-2 en werden – opnieuw – wereldbekerkampioen.

Het spel

Terwijl de Brazilianen in alle aspecten van het spel dominant waren, leken de Zweden een team dat totaal niet voorbereid was op het spelen van een WK-finale. De Zweedse spelers waren erg traag, de aanvallers waren volledig de weg kwijt en de verdediging liet de Braziliaanse aanvallers met weinig tot geen moeite voorbijgaan. De Zweden begonnen goed aan de wedstrijd en toonden hun verdedigende vaardigheden door de Brazilianen geen enkele ruimte te geven om gevaar te creëren. Het was een erg traag eerste halfuur, waarin beide teams zich aan de omstandigheden aanpasten en elkaar uitprobeerden. De eerste kans van de wedstrijd kwam uit een Braziliaanse vrije trap die door Zweden werd weggewerkt. Later kwam ook de eerste Braziliaanse kans uit een vrije trap. Garrincha stuurde een gevaarlijke bal die de lat raakte en terugkaatste.

De kampioenen

Het Braziliaanse team uit 1958 wordt beschouwd als een van de beste teams die ooit op het WK hebben gespeeld. Ze hadden een dodelijke aanval, maar ook achterin was de ploeg erg solide. De toenmalige Braziliaanse coach Vicente Feola had een zeer evenwichtig team. De spelers waren erg technisch en konden de bal allemaal goed verdelen. Het team had ook geweldige dribbelaars: Garrincha en Pelé waren twee van de beste dribbelaars in de geschiedenis. Ook de verdediging was sterk. De aanvoerder, Gilmar, was een zeer goede doelman, hoewel hij een beetje temperamentvol was. De Braziliaanse verdediging was ook erg sterk, waarbij de vleugelverdedigers erg agressief waren en de centrale verdedigers erg kalm.

De nummer twee

Het Zweedse team uit 1958 wordt vaak vergeten als we het hebben over de beste teams in de geschiedenis van het WK. Maar het Zweedse team was dat jaar heel dicht bij de kroon tot wereldkampioen. Het team had niet veel sterren. De beste speler van dat team was waarschijnlijk doelman Hans “Biff” Lindström, die ook in de finale een zeer goede wedstrijd speelde. Naast hem beschikte de ploeg over middenvelder Gunnar Gren, die eveneens een zeer goede passer was, maar niet het type speler dat in zijn eentje voor veel gevaar zou zorgen. De rest van het team was zeer evenwichtig en speelde heel goed als team, maar misschien niet zo goed als het Braziliaanse team uit 1958.

Conclusie

Het WK van 1958 was het zoveelste voorbeeld van de verbazingwekkende dominantie van Brazilië in de geschiedenis van dit toernooi. Hoewel de Zweden de pech hadden om tegen een geweldig Braziliaans team te spelen, zou het resultaat misschien anders zijn geweest als de wedstrijd in Brazilië was gespeeld, waar de Zweden tot dan toe al hun wedstrijden hadden gespeeld. Het WK van 1958 was het eerste toernooi dat op televisie werd uitgezonden. Brazilië en Zweden ontmoetten elkaar in de finale en de Brazilianen wonnen met 5-2. Dit was de eerste keer dat twee niet-Europese teams streden om de titel. Dit was tevens het enige WK-toernooi dat Brazilië op rij wist te winnen.